Mijn eerste labyrint liep ik tijdens een Dansklooster weekend. In de tijd dat we het nog weekenden noemden, nu is het veel hipper om het retraite te noemen. En wij gaan ook een beetje met de tijd mee.
Ik weet wel zeker dat dit het labyrint was tijdens een Samaya bijeenkomst. Daar ligt diep in de tuin het labyrint zoals dat in Chartres ligt, klaar om gelopen te worden. Ik was onder de indruk en ook nieuwsgierig waarom dit zo veel doet met mensen. Ik ben nog steeds opzoek naar het antwoord. Waarom raakt het labyrint ons zo, en hoe kan het dat mensen de weg kwijt raken in het labyrint, terwijl er maar 1 weg is. Zo dwarrelen mij zoveel vragen naar beneden, en dat nodigt mij tot onderzoek uit. Ik ben nieuwsgierig naar de achtergrond en de oorsprong.
Tijdens onze tijd in het Liobaklooster begon ik met het maken van labyrinten op het strand, ik ontdekte dat het heel eenvoudig kon zijn simpel met een schep of een stok. Het werd heel simpel omdat ik dagenlang het labyrint tekende op alle stukjes papier die ik kon vinden. Ik oefende op het strand en maakte labyrint na labyrint totdat het een tweede natuur werd, en mijn gezin knettergek als ik weer een schep in de auto legde wanneer we zouden gaan wandelen op het strand. (Neeeeehhh… niet weer he mama!)
Toen wij in Sittard dansten heb ik een spiraallabyrint gemaakt op het binnenpleintje, waxinelichtje voor waxinelichtje heb ik neergelegd, lontje recht gestreken en aangestoken. De dag erna werd ik ziek een griep overviel mij. Ik kan mij voorstellen dat dit een resultaat is van het intens opgaan van het maken van het labyrint.
Inmiddels hebben we in zon, regen, wind en sneeuw het labyrint gelopen, labyrinten die “perfect” van vorm zijn, en soms een zoektocht vanwege de sneeuw en wildgroei van planten. Maar ik heb gemerkt, het maakt niet uit… Ook al raak je de weg kwijt, het brengt wat.
Volgende week gaan wij naar de boskapel en ik heb weer iets nieuws… ik heb meters touw besteld en ben van plan om in de avond een touw labyrint neer te gaan leggen. En nu… daar ligt mijn huis weer vol tekeningen vol labyrinten, weer iets nieuws… Als het lukt dan zul je de foto’s zien…
