De beleving van Lieve..
Lieve is een gast die al jaren bij ons komt dansen, in haar blog beschrijft ze hoe ze afgelopen week heeft ervaren. Hieronder kun je lezen hoe het voor haar was..
Tot mezelf komen.
Ik had behoefte aan rust en ging daarvoor vijf dagen naar Duitsland, bij Millingen aan de Rijn de grens over.
Ik zag de rivier als een kleine beek. Al het water weg, verdampt door de hitte van de afgelopen periode. Ik zag het geel geworden gras op de dijk waarop niets meer te grazen viel voor de schapen. De keihard opgedroogde keutels waren stille getuigen van hun aanwezigheid eerder. Ik verbleef in een selfsupporting woongemeenschap.
Het waren dagen met dans, rust, stilte, meditatie, buiten zijn, kampvuur, maar vooral ontmoeting en verbinding in stilte met mooie mensen. We communiceerden met een oogopslag en gebaren, lichaamstaal. Muziek was voldoende om los te komen van alles wat je normaal dwars zit. Het werkte bevrijdend, helend. Ik kreeg veel energie ondanks een nare beperking bij mij. Een niersteen was door alle bewegingen gaan opspelen en de zeurende pijn daarvan belemmerde mij regelmatig. Maar ik danste door de pijn heen. Ik liet me deze dagen niet afpakken. Ik zag dat de leiding nauwlettend in de gaten hield of alles bij iedereen oké was. Waar nodig werd geknuffeld, getroost, tranen gedroogd en dat voelde als een warm bad. Iedereen heeft op zijn tijd behoefte aan een warme knuffel, zodat je het besef krijgt van ‘ik zie je en ik ben er voor je.’
Het was niet de eerste keer dat ik danste bij Dansklooster, want zo heet deze organisatie. Elke keer kom ik vol energie weer thuis, herboren en weer zin om van alles aan te pakken. Het dansen of zogezegd bewegen doet het meest voor mij en de muziek die dansklooster uitzoekt is bijzonder te noemen. De muziek raakt je diep van binnen. De dansbeweging doet de rest; laat alles maar gaan zonder gène. Ik ben dankbaar voor deze dagen. Dankbaar ook voor de ontmoeting met onbekende mensen die aan het eind lieten merken dat ik er mag zijn zoals ik doe en ben. De dagen waren niet perfect, maar imperfectie mag er ook zijn.
I am only human after all, don’t put the blame on me.
(klik hierboven en je zult verrast zijn welk nummer Lieve heeft aangevraagd)