Wat mijn mindfulles van mindfulness is...
Wat mijn mindfulles van mindfulness is… (eentje van de vele)
Als ik ergens boos of verschrikkelijk blij om ben en gelijk wil reageren. Mijn gal te spuwen, vel te reageren, of het tegenovergestelde. Zo enthousiast te zijn, en in 7 sloten tegelijkertijd te springen.
Om dan rust te nemen, terugtrekken en naar binnen te gaan. Ademen en mij afvragen waarom ik mij boos, verdrietig, blij, over enthousiast of mij anders voel.
Om dan niet (terug) te gaan steken, mij uit mijn lood te laten slaan, overal Ja op te zeggen en plannen maken die ik niet kan waarmaken, maar de rust te nemen voor ik reageer.
Dit gevoel komt voor wanneer ik niet snap waarom mijn overweldigende goed idee niet goed wordt ontvangen, wanneer ik boos ben, of als ik mij niet gewaardeerd voel om wat ik doe of waar ik hard voor heb gewerkt geen doorgang krijgt.
Wanneer ik allemaal bewijsmateriaal ga zoeken om mijn gelijk te halen. Waarom het onmogelijke helemaal past, of waarom het echt onmogelijk is en het stomste is wat er bestaat.
Die rust te nemen, mijn hart te voelen kloppen, mijn ademhaling voel… Als ik dan voel dat het ritme niet mijn rust ritme is.. als het mijn borst uit knalt of knettert… om dan niet te reageren.. want dan spreekt mijn pijnlichaam, mijn gifkikkertje…
Eigenlijk is de mindfulles dan best wel saai en daardoor knetter uitdagend.. want gewoon luisteren naar je eigen hart en ademhaling is het begin..
om je hart te laten glimlachen naar jezelf, daarna naar de ander.
En glimlachend hart voor mij.. om door te geven naar jou.. en jou en jij en jou…