Gisteren hadden wij onze 4e dansdag in de Berkeley. Een plek waar wij ons steeds meer thuis voelen en waar wij onze draai steeds makkelijker vinden. De ruimte is mooi en licht, er kunnen 12 mensen dansen en zijn. Een heerlijke dag om lekker in jezelf en in een fijne groep te duiken. Ik begon de dag met een van mijn favoriete verhalen “steensoep” over het samen creëren van de soep van de dag. We zaten in een cirkel met allemaal een steen, die steen stond voor onze eigenheid, iets wat jij de dansdag mocht geven.
Mathilda verzorgde een heerlijke soep, net als de vorige keer. Het verschil was dat ze er vanaf het begin bij was en lekker stond te koken terwijl wij onze eerste dans dansten. Een paar weken geleden heb ik haar een Jaarwiel cadeau gegeven, welke Carin heeft ontworpen. Mathilda is lekker in het jaarwiel gedoken en heeft haar soep laten inspireren door Imbolic en de godin Brigitta. Wil je meer lezen? Mathilda heeft er een pagina aan geweid en kun je lekker meelezen.. Volgend jaar kun je weer meedoen met het jaarwiel van Carin.
Bij dit feest hoort ook het labyrint, buiten was hij niet meer te vinden in het gras, dat was jammer. Maar de dag bracht ons zoveel anders moois. Als ik terug kijk ben ik zacht dankbaar voor deze dag. Een heerlijke groep vrouwen die de kracht, kwetsbaarheid en zachtheid bij elkaar vonden. Een blik in de ogen…. De lachende traan. Een intense verbondenheid voor 1 dag.
De dag stond in het teken van eigenheid, van jouw zijn wat de dag smaak gaf. We hebben allemaal onze eigen dans, ons eigen ingredient voor de soep. De steen bleef de dag bij ons, we gingen er een beetje van houden… Na de dag mocht de steen mee, om ergens anders een soepje te maken. Om door te groeien wat is ontkiemd.
In de zomer komt Mathilda koken bij de Dans en Labyrint retraite…
