fbpx
Lieve mensen, lieve jij, danser, reisgenoot, dierbare

Ik (Coby) schrijf deze mail met de gevoelens die je hebt wanneer je een brief van verandering schrijft.

Een mengelmoes van verdriet en vreugde gaan hand in hand.

Afscheid nemen is ritueel. De afgelopen tijd heb ik mij bezig gehouden met hoe ik met waarde en woorden afscheid van mijn rol binnen Dansklooster wil nemen.

Dansklooster Wat zo in mijn hart leeft.

Op zoek naar een afscheid waarbij iedereen tot haar recht komt. Ik ben er echt even voor gaan zitten, mijn ritueel van het delen.

Ik wil je iets vragen… Wanneer je zelf teruggaat in je eigen gevoel, terug naar de tijd dat het tijd was om van koers te veranderen, hoe voelde dat voor jou? Welke emoties waren er? Hoe voelde de groeipijn? Hoe deel je afscheid?

 

Vanaf januari zal ik voorlopig geen retraites meer begeleiden.

Ik ga een flinke stap terugnemen van mijn rol binnen Dansklooster.
Ik zal dansdagen blijven organiseren.

Je zult ons zeker samen blijven zien op het strand en in de Vest.
Ecstatic Dance Alkmaar voelt als een JA!
Met wat veranderingen, dat wel, maar een Ja is het zeker.

Mijn levensvreugde over deze keuze gaan in golven en kleuren.
Van vast willen houden naar loslaten.
Van omarmen naar wegrennen.  
Van verdriet om wat ik ga loslaten om met gezonde spanning verder te gaan.
Ik voel een Ja voor het leven en een Nee voor de retraites.
Een Ja voor mijn eigen weg.
Afscheid nemen is zowel vooruit als achteruit kijken.
Wat ik heb meegemaakt de afgelopen 12, 13 jaar met Dansklooster is onnoembaar veel. Onbeschrijfelijk!

 

Mijn Dansklooster pad

✨     Zoveel mooie mensen heb ik mogen ontmoeten
💎    Zoveel mailtjes heb ik naar jullie verstuurd.
🌀     Fijne contacten met de locatie en cateraars
❤️    Talloos veel nieuwsbrieven geschreven, met of zonder spelfouten (meestal met).
💚     Pagina’s op de website ontworpen, aangepast en bijgewerkt.
💜     Zoveel muzieklijsten gemaakt met jullie speciale verzoeknummers.
☕️     Al die telefoontjes ontvangen vol spanning en verhaal..
🔥     Tranen gedroogd en waterkannen gevuld.
🌊    Een corona plan geschreven om de dans aan te blijven bieden.
🪵     Labyrinten getekend op het strand.
✨    De mooiste rituelen ontworpen die passen bij de tijd van het jaar.
💫    Zoveel dansen binnen en buiten gegeven en begeleid.
⏳   Samen in de vele, vele cirkels gezeten.
🔪   Cacao gesneden, geschonken, en met jullie gedronken.
🎵   Gezongen,
😂   Gelachen
🤲🏽   Gedeeld en
🥲   Gehuild.
     En zoveel meer…

Wat heeft Dansklooster mij gebracht
Dansklooster heeft mij zo mooi gevormd tot het mens wat ik nu ben.
Ik heb zoveel geleerd en ontdekt, dat is niet te beschrijven.
Ik begon met een ongeopend boek en heb vele boeken vol geschreven.
Ervaringen voor het leven opgedaan.
Onze wegen zullen elkaar weer kruisen.
Daar verheug ik mij op.
Waar en wanneer?
Dat weet de toekomst.
Wanneer je ver wil vliegen, ga dan samen.
Vlieg niet alleen, behalve de korte stukjes.

Wat ga ik doen

Vanaf januari is het tijd om uit te vliegen.  
Tijd om rust te nemen en tot rust te komen.

Te lummelen, te laveren langs het water…

Het is tijd voor mij om met mijn Rituelencentrum met rituelencompas aan het werk te gaan.
🌀 de liefde te vieren als trouwambtenaar.
🌀Om 1 op 1 rituelen te ontwerpen en eventueel uit te voeren.
Niet meer tijdens een retraite, maar in het klein en daardoor in het groot.

Jij en ik samen.

 

🌀Ik ga meer rituelen ontwerpen voor jou alleen,
wanneer je iets te vieren hebt, maar niet weet hoe. Alleen of met een groep dierbare om je heen.
🌀Een ritueel om afscheid te nemen, een ritueel om te rouwen

Rituelen voor het leven.

🌀Het is tijd om mijn massagepraktijk weer in het licht te zetten,
met bodyrituals, massage als ritueel voor het lichaam.

En…. Misschien breng Jij wel iets op mijn pad waar ik naar mag luisteren.
Wie weet komt er in de toekomst weer een volmondige Ja!
Om retraites te gaan begeleiden,
who knows.
Een Colibri vliegt bewust alle kanten op.
Michael

 

Mijn grote dank gaat uit naar Michael. Ik ga het samen met hem de retraites verzorgen missen. Samen op de dansvloer, zonder te veel woorden iets prachtigs neerzetten. De samenwerking was intens, soms niet altijd even makkelijk, ook moeilijk en uitdagend. Ik heb je niet altijd even makkelijk gemaakt met mijn ideeën en gekke dingen. En dat is ook samenwerken, soms mag het best even schuren! Het was intens en mooi, dagenlang van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Kaarsjes aansteken, kussens recht leggen. Dekens opkloppen. Sjouwen en opbouwen, plezier hebben, lachen en genieten.
Samen in de cirkel, luisteren naar de belevingen. Zijn eindeloos delen in de cirkel, zijn open handen, zijn rollende traan van dankbaarheid.

 

Dank lieve Michael, je hebt mijn leven een stuk mooier gemaakt. Glans gegeven. Sommige mensen zijn een cadeautje in het leven. Jij bent voor mij een waar cadeau geweest. We zijn samen op pad gegaan, hebben veel beleefd en meegemaakt.

 

En nu is het tijd om mijn eigen pad te gaan.

 

Dansklooster
Dansklooster gaat door, groeit door. Er komen nieuwe mensen bij, andere takken mogen groeien aan de boom. En misschien vliegt deze Co-Libri nog langs om op een takje te zitten, haar lied te zingen.
Het Laatste weekend van december zal mijn afscheidsweekend worden van de retraites. Het zal ander weekend worden dan normaal. Een weekend dat niet om mij draait en onbewust toch ook een beetje wel. Misschien wil je er wel bij zijn. In een volgende mail schrijf ik hier meer over. Even spieken mag altijd
Lieve mensen, mijn dank ik groot dat we samen de weg hebben mogen bewandelen. Jij en jullie leven in mijn hart. Dank dat we het leven samen hebben mogen vieren.

 

 

Liefs,
Coby